Rozdział 57 - "Popowa sieczka"

Dziękuję Wam za wszystkie komentarze, ciepłe słowa i wsparcie. Czeka nas jeszcze wiele przygód, Tom i jego film, halloween, święta... Myślę, że uda mi się dobić do 100 rozdziałów.

Anonimowy - co do Moniki i Toma, to będzie co nieco o nich :)

Madeleine - to się nazywa wybór z powołania. I nie musisz za nic przepraszać :*

Cookie Monsters :) - zajrzę na pewno jak znajdę chwilę.

Pozdrawiam, Jaycee.

            Kolejny dzień w Londynie zaczął się dość spokojnie, ale gdy dziewczyny wróciły z pracy w kawiarni, czekał je niezapowiedziany gość.

- To kto się w końcu chajtnął? - spytał z uśmiechem od ucha do ucha Danny. - Monica nie chciała mi powiedzieć.

- To dość długa historia - westchnęła Karolina, ściągając torbę.

- Takie lubię najbardziej.

- No to zapraszam, siadaj - poleciła gościowi Monika. - Napijesz się czegoś?

- Polskiej wódki - oznajmił śmiertelnie poważnie członek McFly, a dziewczyna spojrzała na niego spode łba. - No dobra, niech będzie kawa. I tak jestem samochodem.

         Monika wstawiła wodę, przygotowała kubki i przysiadła na stołku przy kuchennym barze, skąd z góry mogła obserwować przyjaciółki i przyjaciela.

- Więc… Jak tam Las Vegas? Kasyna, panienki, kaplice ślubów?

- Przede wszystkim muszę cię ukatrupić - zaczęła Monika. - To wszystko przez ciebie, że wylądowaliśmy w kaplicy.

- Przeze mnie?

- Tak. Sprawdzałam połączenia przychodzące na swój telefon. Dość uporczywie do mnie dzwoniłeś, a potem chciałeś rozmawiać z Madzią i wtedy wpadła na ten durny pomysł zwiedzania - wyjaśniła rudowłosa.

- Po prostu powiedziałem, że to super, że jedziecie limuzyną i że na pewno przez szyberdach jest super widok, co Maggie podłapała. I wtedy zapytałem, czy nie widać czasami jakiś kaplic ślubów, a dalej to już sama naważyła sobie piwa… - chichotał Jones.

- Nie sobie tylko reszcie.

         Danny zaczął się głośno śmiać.

- Nie obchodzi mnie, czy macie depresję, chandrę, czy to tęsknota za ojczyzną. Ja chcę tylko jednej rzeczy. Obejrzeć filmiki z wesela. Legenda głosi, że takowe istnieją - obwieścił twardo Danny, wyciągając z reklamówki kubełek popcornu.

- Już przez telefon ci mówiłam,  że nic z tego - westchnęła Monika.

         Przyjaciel po raz kolejny zwalił się do ich mieszkania w kamienicy bez zapowiedzi. Chciała w spokoju odpocząć po podróży i przemyśleć kilka spraw, ale najwyraźniej nie było jej to dane. Na nieszczęście jej przyjaciółki miały inne zdanie.

- Kiedy tak teraz o tym myślę, to wcale nie jest głupi pomysł - wtrąciła Karolina, zastanawiając się głęboko.

- Żartujesz, tak? Max kategorycznie zabronił ci oglądania "tej przeklętej taśmy".

- Max nie chce oglądać nagrania z własnego ślubu? W Vegas? Pacan - prychnął Danny.

- Sam jesteś pacan! - skarciła go Karolina.

- I to nie z nim nasza Caroline wzięła ślub - dorzuciła Luiza.

         Danny wypluł popcorn, który wziął do ust z powrotem do kubełka, przez co lokatorki mieszkania w kamienicy skrzywiły się znacznie.

- To z kim się chajtnęłaś?

- Zobaczysz na nagraniu! - podekscytowała się Luiza. - Razem z Maxem uzgodnili, że zniszczą płytkę, ale wcześniej ona ją przegrała. Moja krew! Choć, jak mówią, ciekawość to pierwszy stopień do piekła…

- Lou!

- No co? Przyznaj, że chcesz to obejrzeć. Po coś to przegrałaś bez wiedzy twojego narzeczonego…

         Do drzwi rozległo się ciche pukanie. Czerwona ze złości Karolina postanowiła otworzyć, by nie rzucić się na piosenkarza z McFly i swoją przyjaciółkę. Na progu ujrzała zmieszanego Kubę.

- Hej… - przywitał się, zaglądając do środka. Monika właśnie wyrywała sobie z Dannym płytkę, którą podała im Luiza. Z perspektywy obserwatora wyglądało to komicznie. - Jeśli przeszkadzam, wpadnę później.

- Nie, nie. Zapraszam. Co cię sprowadza?

- Wydaje mi się, że to samo, co jego.

- O! - ożywił się Jones. - A więc twój mężulek we własnej osobie. Teraz to chyba musimy obejrzeć taśmę, co?

- Max mnie zabije… - westchnęła Karolina. - Ale po tym jak podarł zdjęcia zanim zdążyłam je zobaczyć… po prostu…

- Zżera cię ciekawość. I nie ciebie jedyną, kochanieńka. - Danny sięgnął po swój telefon komórkowy.

- Do kogo chcesz dzwonić? - zaintrygowała się Monika.

- Do wszystkich zainteresowanych. Oprócz Georga, bo… to raczej oczywiste.

         Podczas gdy Danny Jones dawał cynk Tomowi, jaki pokaz odbędzie się w mieszkaniu w kamienicy, Kuba nerwowo podrapał się po karku.

- Właściwie to nie przyszedłem oglądać nagrania - przyznał. - Ale… przeprosić. Nie miałem okazji zrobić tego wcześniej.

         Karolina spojrzała na niego zdziwiona.

- Za co chcesz przepraszać?

- Za… "zaciągnięcie cię do ołtarza". Wypiłem za dużo, nie powinno do tego dojść. Przeze mnie masz problemy z Maxem.

- Maxowi przejdzie, nie martw się. Co się zdarzyło w Vegas…

- … zostaje w Vegas - dokończył chłopak. - Tak się mówi, ale mimo wszystko. Chciałem, żebyś wiedziała, że nie zamierzałem wchodzić między was. Jeśli tego chcesz, odrzucę propozycję Toma i wrócę do Stanów.

- Nie musisz wyjeżdżać! To naprawdę nic! Za miesiąc formalności będą załatwione i wszystko wróci na odpowiednie tory. Nie rezygnuj z udziału w szmirze Toma z takiego powodu.

- SZMIRZE?!

         Wzrok obecnych skierował się w stronę drzwi. Do mieszkania właśnie wkroczył wspomniany Tom w towarzystwie dwóch najmłodszych członków The Wanted.

- Wow! - rozochocił się Danny. - Kiedy powiedziałeś, że zaraz będziesz, nie sądziłem, że będzie to tak szybko.

- I tak byłem już prawie na miejscu. Muszę zobaczyć to nagranie! I zignoruję rażący brak szacunku dla mojej produkcji.

- I przyprowadziłeś kolegów - westchnęła Monika.

         Obecność Jaya w jej mieszkaniu nie świadczyła o niczym dobrym. Jeszcze w Vegas stanęła w jego obronie, podczas gdy Joel zaciekle bronił Kathryn i był gotowy pobić się z Loczkiem. Od powrotu zaszył się u siebie w mieszkaniu i nie mieli okazji lub ochoty porozmawiać. A teraz Tom przyprowadzał pod jej dach McGuinessa jak gdyby nigdy nic. Na dokładkę Nath kręcił się gdzieś z tyłu z nosem wbitym w ziemię.

- Ktoś jeszcze chętny na seans? - spytała podekscytowana Luiza. - Przygotuję popcorn!

- Ja mam popcorn! - obwieścił Danny.

- Taaak… Wyplułeś do niego zawartość ust, więc ja spasuję i polecam wszystkim to samo.

         Grymas obrzydzenia przetoczył się przez towarzystwo. Luiza poszła zrobić przekąskę, a reszta zasiadła na kanapie. Wspólnie uznali, że lepiej nie informować Maxa, że powstała kopia ślubu Karoliny i Kuby. Siva odwiedzał rodzinę Nareeshy, więc nie mógł przyjechać. Monika zdecydowała się zadzwonić do siostry, żeby ta się nie obraziła, że będą świadkami tego historycznego zdarzenia bez niej.

- Hej, masz może czas?

- Tak, a co?

- Eee… Zebrała się u nas spora ekipa i zamierzamy oglądać nagrania ze ślubów w Vegas. Nie uwierzysz, kto…

         Madzia nie dała jej dojść do słowa i oświadczyła, że akurat jest w pobliżu kawiarni i zaraz wpadnie. Sygnał rozłączenia dał starszej z sióstr do zrozumienia, że młodsza wpadnie na swojego byłego, co zapewne nie było szczytem jej marzeń.

- A ty nie dzwonisz po Ryana? - spytała Karolina Luizę, a ta wzruszyła ramionami.

- Kłopoty w raju? - chichotał Tom. - I gdzie jest Joel?

         Tym razem to Monika wzruszyła ramionami. Dzwoniła do swojego chłopaka, ale ten nie odebrał. Najwyraźniej miał jakieś zobowiązania. Albo sygnał był stanowczo zbyt krótki, by go usłyszał… Rozmyślania dziewczyny przerwało pytanie Danny'ego.

- Nath, to ty spotykasz się z tą czerwonowłosą piosenkareczką z Ameryki?

- Ma na imię Ariana i nie jest piosenkareczką - syknął Nath.

- Cóż, piosenki mają powyżej metra pięćdziesięciu. To nie miało być obraźliwe.

- Ale było.

- No to przepraszam - skruszył się Danny, a do Toma Parkera zwrócił się ciszej. - Jezu, co on taki drażliwy? Jeszcze jej nie bzykał?

- Chodzi raczej o fakt, że go tu zaciągnąłem wbrew jego woli.

- Acha. Nie chce oglądać Maggie.

- Ale z was idioci! - westchnął na cały głos Jay. - Siedzę na końcu kanapy i was doskonale słyszę, więc on na pewno też. Możecie nie mówić o tym, że nie chce oglądać Maggie i przyszedł tu tylko dlatego, że Tom go zaszantażował?

         Zapadła grobowa cisza. Przerwał ją dopiero trzask drzwi i ciężkie westchnięcie nastolatki, która właśnie pojawiła się w mieszkaniu.

- Wow, ciebie też miło widzieć Nath - powiedziała sucho i były to jedyne słowa, które zamienili ze sobą przez cały wieczór.

- Czy ktoś może wreszcie włączyć tę cholerną płytkę?! - zirytowała się Monika.

         Danny jak na komendę wystartował do odtwarzacza DVD, do którego włożył płytkę. Po chwili automatycznie rozpoczęło się odtwarzanie nagrania. Na ekranie eksplodowała czerwona róża, na której pojawił się napis: "Carolina i Cooba - wesele w Vegas" oraz data.

         Towarzystwo buchnęło śmiechem, widząc pisownię imienia chłopaka.

- Może małżeństwo jest nieważne?

- Na akcie ślubu mamy dobre dane - westchnęła Karolina. - Tak więc niestety będę rozwódką.

- Tak to jest, gdy ma się romans z wódką - powiedziała po polsku Madzia i tym razem wszyscy Polacy wybuchli śmiechem.

         Nastolatka przez krótki moment zerknęła w stronę Natha, ale nie zaszczycił jej nawet spojrzeniem, więc i ona nie zamierzała marnować na niego czasu. Widocznie ich miłość nic dla niego nie znaczyła, skoro tak szybko ruszył dalej. Z całych sił postarała się skupić na akcji na ekranie, a było na co popatrzeć.

         Ślubu rzeczywiście udzielał Elvis, ale w kaplicy nie był on jedyny. Max i Tom oboje mieli na sobie podobne kostiumy. Kuba miał na sobie plażowe kąpielówki, klapki, słomiany kapelusz i naszyjnik z kwiatów, a Karolina bikini.

- O Boże… - wydusiła z siebie.

- Ładna suknia ślubna, Caroline. - Tom miał łzy śmiechu w oczach. - Taką samą przywdziejesz na ślub z Maxem.

         Zamiast marsza weselnego w tle jakiś gościu grał na ukulele hawajską piosenkę. W momencie gdy Elvis udzielający ślubu nakazał pocałowanie panny młodej, wkroczył Max, który namiętnie wpił się w usta swojej dziewczyny.

- Nie wiem, czy mam się cieszyć tym faktem - westchnęła Karolina. - Pozwolił mi wyjść za innego, ale pocałować już go nie mogłam.

- Dlatego nigdy więcej nie będziemy pić - dodała Monika.

         Na koniec krótkiego nagrania Tom otworzył butelkę szampana i zaczął oblewać wszystkich. Elvis zdenerwował się, że jego strój został pomoczony i doszło do przepychanki, ale dalszego rozwoju wypadków nie było widać, gdyż obraz przeszedł w ślubne zdjęcia. Cała grupka pozowała razem z parą młodą i świadkami oraz wściekłym Elvisem udzielającym ślubu.

- To było epickie! - chichotał Danny. - Nie wiem, czy zniosę kolejną płytkę.

- Droga wolna, nikt cię tu nie trzyma - prychnęła Monika.

- Auć. Ktoś ma okres.

- Dziwisz się? - spytał Tom. - Zegar biologiczny cyka, jej przyjaciółki się chajtnęły, a ona…

- Lepiej zamilcz, Parker, jeśli nie chcesz, żeby Kelsey następny raz widziała cię jako eunucha.

- Eu… Kogo? Mieszkańca Europy?

- Tak, geniuszu. O to mi chodziło.

         Wszyscy zachichotali z braku wiedzy Parkera, który na chwilę się zasępił, ale wtedy Danny włożył do napędu kolejną płytkę, tym razem tę ze ślubem Ryana i Luizy. Schemat był podobny, ale tej parze ślubu udzielała kobieta-Elvis (poprzedni uzurpator najwyraźniej musiał zanieść strój do pralni). Świadkami byli Madzia i Tom. Dziewczyna miała na sobie strój, w którym wyruszała na miasto, a Tom pozostawał w stroju Elvisa z wypożyczalni. Para młoda natomiast miała klasyczny strój ślubny. Tyle że Ryan był w białej sukni, a Luiza w garniturze.

- Nie wierzę… Nie marzyłam o ślubie w białej sukni, ale już na pewno moim marzeniem nie było, by mój mąż takową miał na sobie! - podsumowała widowisko Luiza.

         Płytka ze ślubem Jaya i Kathryn została bezpowrotnie zarekwirowana przez "panią McGuiness", przez co niemożliwe było jej obejrzenie, ale większość towarzystwa i tak uznała wieczór za udany. Kolejny raz padały obietnice "nie będziemy więcej pić", ale większość z nich zdawała sobie sprawę, że nie mają większego pokrycia.

- Skoro nie macie już nic ciekawego, będę się zbierał - obwieścił nagle Nath, gdy towarzystwo komplementowało stroje panien młodych, które ze złością odpierały ataki.

- Jak niby chcesz wrócić? Taksówką? - westchnął Tom. - Ja was tu przywiozłem.

- Może być taksówka, wszystko mi jedno. Dzięki za gościnę - rzucił chłopak w eter i zniknął, zanim Monika zdążyła zastanowić się, komu tak naprawdę dziękował.

- Mogłaś mi powiedzieć, że tu jest! - wybuchła Magda, gdy była pewna, że jej były tego nie słyszy.

- Nie dałaś mi dojść do słowa. To nie tak, że nie próbowałam… Zresztą, prędzej czy później musiało do tego dojść.

- Wolałabym później.

- A ja wolałbym, żeby przestał się spotykać z Arianą!!! - krzyknął przeciągle Tom, a kiedy wszyscy zwrócili na jego oczy, westchnął ciężko. - Nieważne.

         Wieczór dobiegł końca i wszyscy rozeszli się do swoich mieszkań wśród obietnic, że nikt nie piśnie Maxowi słowa o konspiracyjnym seansie, o którym oczywiście ten się dowiedział od Sivy, którego nikt nie przestrzegł, by trzymał gębę na kłódkę.

         Madzia cieszyła się, że nie mieszka w kamienicy, inaczej dostałaby w dekiel otoczona rozdrażnionymi dziewczynami. Karolina bowiem musiała radzić sobie z Maxem, który poganiał ją, by jak najszybciej załatwiła sobie rozwód. Luiza, mimo iż poślubiła swojego chłopaka, zaczynała dostrzegać jego małe wady, które nagle urosły do rangi tak wielkiej, że coraz rzadziej przesiadywała w jego mieszkaniu. Monika unikała Joela jak ognia i chyba to była jej strategia radzenia sobie z problemami.

         Madzia natomiast, mimo iż podjęła już decyzję o przeprowadzce, cały czas ją odwlekała, gdyż najpierw chciała ogarnąć sprawy ze swoim zespołem. Plusem zwariowanego weekendu w Las Vegas było na pewno odciągnięcie jej myśli od rozterek sercowych. Nath się do niej nie odzywał, ale nawet na to nie liczyła. Sprawa była zbyt świeża, a na dokładkę był przecież jeszcze Tony, z którym prędzej czy później może się spotkać, bo ich muzyką zajmowała się ta sama wytwórnia. No i mieszkał niedaleko Ali, ale ten problem miał się niedługo rozwiązać. Pozostawał jeszcze telefon zaufania, ale Madzia była przekonana, że godzina czasu, którą mógł jej chłopak poświęcić na porady nie wystarczyłaby nawet na jej wyjaśnienie sytuacji.

         Podjęła decyzję, że w piątek przewiezie swoje rzeczy do mieszkania i kupi łóżko, co będzie jej startem w dorosłość i początkiem nowego życia. Miała pieniądze od rodziców i dość spory wpływ za piosenkę, którą napisała z siostrą. Kuchnia i łazienka w mieszkaniu od chłopaków z The Wanted były wyposażone, więc jedynym niezbędnym jej meblem było miejsce do spania. Jak już dorobi się jako sławna piosenkarka z zespołu, wtedy urządzi sobie lokum iście po królewsku. Póki co, musiały wystarczyć te skromne plany.

         Sama sobie dziwiła się, że nie rozważała powrotu do Polski. W końcu przeprowadziła się tutaj dla Natha i zawsze myślała, że tylko on ją tu trzyma. Wydarzenia ostatnich dni pokazały jednak, że marzenia są równie ważne jak miłość i mimo iż na początku nie wiązała z Wrednymi Zalotkami przyszłości, teraz postanowiła całym sercem zaangażować się w zespół.

         Już w poniedziałek spotkała się z dziewczynami, żeby opowiedzieć im całą historię z Las Vegas i dowiedzieć się, co takiego robiły one.

- Żartujesz?! - uniosła się Maja. - Jay się ożenił?!

- No… tak. Ale małżeństwo zostanie unieważnione, podobnie jak dwa pozostałe. Nie zostały skonsumowane. Choć co do Luizy i Ryana to nie jestem pewna… - Madzia się zamyśliła.

- A twoja siostra czasem nie wzięła z kimś ślubu? - wtrąciła Irene.

- Nie. Tego akurat jestem pewna. A dlaczego pytasz?

- Bez powodu. W piątek dzwonił do mnie Adam i pytał, czy są jakieś wieści od ciebie i twojej siostry, mimo iż dopiero wyleciałyście.

- Może się martwił?

- Nie sądzę. Paplał coś o naszym singlu, ale i tak domyśliłam się, o co mu tak naprawdę chodzi.

- Nawet jeśli nadal czuje miętę do mojej siostry i się zmienił, ona jest teraz z Joelem. Choć pewnie mają ciche dni.

         Dziewczyny były niewątpliwie ciekawe historii, które miała do powiedzenia ich przyjaciółka. Słuchały cierpliwie, dopytywały i obiecały, że nikomu nic nie powiedzą. Kiedy jednak Madzia skończyła mówić, poczuła na sobie pytające spojrzenie Kathy.

- O co chodzi? - spytała zdziwiona.

- Las Vegas to na pewno była szalona przygoda, ale nie uważasz, że powinnyśmy raczej porozmawiać o czymś innym?

- O czym na przykład?

- O tym, jak się czujesz po zerwaniu z Nathem.

         Dziewczyna zamilkła. Było jej ciężko, ale nie czuła przygniatającego ciężaru złamanego serca. Raczej strata przyjaciela powodowała, że ilekroć o tym pomyślała, wszystko jej się przewracało w żołądku.

- Kojarzycie zabawę z przeciąganiem liny? - spytała nagle.

- A to co? Zamierzasz nam rzucić jakąś enigmatyczną metaforę, zamiast powiedzieć wprost, co czujesz? - obruszyła się Alex.

- Zmierzam do sedna. Czasami, kiedy przy przeciąganiu liny czujesz, że twoja drużyna ma przegrać, lepiej ją puścić i się poddać niż wpaść w błoto.

- Co to niby miało znaczyć?

         Irene wywróciła oczami i wyjaśniła.

- O to, że jeśli nie zdecydowaliby się na zerwanie, sytuacja stawałaby się coraz gorsza, aż całkiem by siebie znienawidzili.

- A ty zostałaś jej tłumaczką? - prychnęła Alex.

- Powiedziałabym, że po prostu jestem bystra, ale nie powiem, bo się obrazisz.

         Maja, Madzia i Kathy zachichotały z faktu, że Irene pokazała pazurki. Ta tylko poprawiła okulary i wzruszyła ramionami.

- No to Nath teraz jest wolny, tak? - spytała Alex, żeby odciągnąć uwagę od siebie.

- Niezupełnie. Media donoszą, że pociesza się w ramionach Ariany Grande - dorzuciła Kathy.

- Nie pomagasz. - Maja pokręciła głową. - Może jeszcze zapytasz o Tony'ego?

- A co z nim?! - ożywiła się Madzia.

- Jezu, nic. Coś ty taka wrażliwa na ten temat?

- Tak z ciekawości… Chciałam wiedzieć, czy są jakieś nowinki w sprawie MKTO.

- A Ricky cię nie interesuje?

- Nie, to domena Alex - zachichotała Madzia, a dziewczyna rzuciła jej mordercze spojrzenie. - No co? Spędziłaś z nim najwięcej czasu z nas wszystkich i najwyraźniej wpadłaś mu w oko.

- Ale Liamowi wpadłam w ramiona i mimo iż od tego czasu minęły miesiące, nadal liczę, że sobie o mnie przypomni.

- Przypomni? Nie sądzę, żeby pamiętał o tym incydencie - zachichotała Irene. - Podobno ma nową dziewczynę, jakąś przyjaciółkę ze szkoły.

- Ona leci na jego sławę, ja jestem inna. - Alex założyła ręce na piersiach.

- Żyj dalej marzeniem. Obudzisz się z ręką w nocniku w wieku trzydziestu lat, gdy One Direction będą dawać koncert po ponownym zjednoczeniu, Niall z nadwagą, Harry z widocznymi zakolami, a Liam z gromadką dzieci na widowni - oznajmiła Kathy. - I to nie twoimi dziećmi.

- Twoja fantazja mnie czasem zadziwia - roześmiała się Madzia. - Choć to akurat prawdopodobne.

         Temat Tony'ego odszedł w zapomnienie i dziewczyny skupiły się na ustaleniu priorytetów. Według Irene, z którą kontaktował się ich menedżer, poszukuje stacji radiowych, które puszczą ich singiel.

- No i załatwił nam jeden koncert w Londynie, w tym barze, w którym byłaś na karaoke z siostrą - zakończyła opowieść Maja.

- Może zostaniemy lokalnymi gwiazdami, kto wie? - Irene wzruszyła ramionami.

- A może żadna stacja nie puści naszej piosenki, a nas wygwizdają? - westchnęła Kathy.

- Mówi się wygwiżdżą - poprawiła ją Madzia.

- I jeszcze mnie Polka poprawia, nic z nas nie będzie.

         Aby nie myśleć o pesymistycznych prognozach roześmiały się i miło spędziły czas grając w gry planszowe, czego żadna dawno nie robiła. Cały poniedziałek zleciał im tak leniwie, aż pod wieczór na Madzi telefon nie zadzwonił Adam.

- Kto to? - zaintrygowała się Irene.

- Nasz menedżer. Ciekawe, o co może chodzić?

- Odbierz, to się przekonasz.

         Osiemnastolatka wzruszyła ramionami i odebrała telefon, który przycisnęła do ucha.

- Hej, Siksa! Jak tam wypad do Miasta Grzechu?

- Miasta Grzechu?

- No, do Las Vegas! Elvis udzielił komuś ślubu?

- Właściwie to tak, nawet trzem parom.

         Po drugiej stronie słuchawki dało się słyszeć krztuszenie, po chwili Adam złapał dech w piersiach i zapytał w miarę spokojnie.

- Żartujesz?! Ale twoja siostra… chyba nie wzięła ślubu, co?

- Raczej nie.

- Raczej?

- Byliśmy pijani, ale nie znalazł się akt jej ślubu, więc chyba nadal jest panną.

         U wypowiadającego kolejne słowa Adama Madzia usłyszała ulgę.

- To ostro zabalowaliście.

- W końcu to Las Vegas. Wiesz, kasyna, kluby ze striptizem, kaplice ślubów…

- A kto wziął ślub? Pytam z ciekawości. Stawiam na Karolcię i Łysego.

- Karolcia wzięła ślub, ale z twoim kuzynem.

         Adam ponownie się zakrztusił. Madzia palcem wskazała dziewczynom, że jest niepoczytalny, a Maja próbowała nadążyć z tłumaczeniem telefonicznej konwersacji po polsku.

- Dlaczego niby wzięła z nim ślub?! - pytał zszokowany Adam.

- Mówię, że byli pijani.

- A jej chłopak?

- Był świadkiem.

- Was to puścić na jakąś imprezę…

- Znalazł się największy świętoszek. Mam ci przypomnieć, jak sprowadzałeś moją siostrę na złą drogę? - prychnęła Madzia.

- Skończyłem z tym. Ale was widzę nic nie powstrzyma. To całe towarzystwo celebrytów źle wam robi.

- A co z zapewnieniami, że i z nas zrobisz celebrytki?

- Gwiazdy, jest różnica - poprawił ją chłopak z przekąsem.

- Nieważne. Powiedz lepiej, czy mamy jakieś plany na nadchodzące dni. Słyszałam, że zabukowałeś nam koncert.

- Tak, ale tylko jeden i to dlatego, że było wolne miejsce. W Londynie ciężko się przebić. Szczególnie z takim miałkim repertuarem.

- Miałkim? - spytała Madzia z zaciśniętym gardłem.

- Przykro mi to mówić, ale tak. Piosenka jest mdła, taka jak tysiące innych popowych gówien. Bez obrazy…

- Co chcesz przez to powiedzieć?

- Żadna ze stacji radiowych nie chce puszczać waszego pierwszego singla.

- A… jeśli nagramy inny?

- Wytwórnia nie nagra z wami nic nowego, jeśli wybrany na pierwszy singiel materiał się nie sprawdził. Przykro mi…

- Chcesz powiedzieć, że to koniec? I mówisz to w tak lekki sposób? I to przez telefon?

- Mogę wam to powiedzieć osobiście, ale to nic nie zmieni - westchnął Adam ciężko.

- Więc mamy odwołać koncert?! - uniosła się nastolatka.

- Nie, uważam, że musicie zaśpiewać i się pokazać. To może pomóc.

- Niby w czym?

         Maja podeszła do Madzi i zabrała jej słuchawkę, widząc, że ta jest zbyt roztrzęsiona, by rozmawiać.

- A jeśli napiszemy inną piosenkę, która się spodoba?

- To mogłoby przejść, ale nie jestem pewien, czy wytwórnia udostępni studio nagraniowe i podejmie takie ryzyko.

- Kto nie ryzykuje, ten nie wygrywa - westchnęła Madzia pod nosem, cytując Toma Parkera.

         Ponownie stanęły pod ścianą. Ciężko było przyjąć do wiadomości, że mimo ciężkiej pracy i ogromnych chęci miałyby obejść się smakiem. Dlatego dziewczyny postanowiły zmotywować Madzię i jej siostrę do tego, by stworzyły kolejny hit na miarę "Wake Me Up".

- Nie ma mowy - zapowiedziała następnego samego dnia Monika, kiedy Madzia zjawiła się w kamienicy, by prosić ją o pomoc.

- Dlaczego? To przecież nie tak, że masz co robić…

         Nastolatka wywróciła oczami, a jej starsza siostra się oburzyła.

- Hej! Być może wydam książkę! I napisałam scenariusz do filmu Toma!

- Nawet jeśli, to teraz siedzisz i nic nie robisz. Mogłabyś mi pomóc. Mam ci przypomnieć, ile pieniędzy zarobiłyśmy na piosence, którą sprzedałyśmy Aviciiemu? Sporo, bo stała się hitem. A teraz trzeba stworzyć coś, żeby Wredne Zalotki nie poszły w zapomnienie. Adam mówi…

- Guzik mnie obchodzi, co on mówi!

- On przynajmniej chce nam pomóc. Singla proponowanego przez wytwórnię nikt nie puści w radiu.

- To może ten cały Tony się tym zajmie? W końcu tam pracuje. - Monika wzruszyła ramionami.

- On pracuje w telefonie zaufania. Zresztą, dawno z nim nie rozmawiałam. To jak będzie? Pomożesz?

- Ale ja nie mam teraz weny. Ten cały wyjazd do Las Vegas tyle namieszał. Pokłóciłam się z Joelem i w sumie sama nie wiem, o co.

- Ale wszyscy inni wiedzą, o co - westchnęła Madzia. - Powinnaś z nim porozmawiać, jak się czułaś, kiedy tak zamartwiał się o swoją byłą. A wtedy oczyścisz atmosferę i będziesz mogła nam pomóc.

- Masz rację, wiem o tym. Ale nadal liczę, że ignorowany problem sam odejdzie. Nie odejdzie. Dlatego Luiza i Karolina pojechały do prawnika wypytywać o możliwości rozwodu.

- A ty siedzisz tutaj sama, bo…

         Monika wzruszyła ramionami. Joel był za ścianą i dobrze o tym wiedziała. Słyszała jak brzdękał na gitarze. Raz po raz odzywał się też Piorun ze swoim donośnym szczekaniem.

- Miałam iść z nim porozmawiać, ale zaraz przyjdzie Tom porozmawiać o planowanym castingu do jego "filmu", więc… - Do drzwi rozległo się pukanie, więc dziewczyna urwała. - O wilku mowa.

         Jak się jednak okazało, na progu stał nie Tom a Joel.

- Masz gościa? - zapytał, zaglądając do środka.

         Nie miała pojęcia, czy spodziewał się tam dojrzeć jakiegoś pół nagiego kochanka, czy po prostu był ciekawy. Rozwiała jego wątpliwości.

- To tylko moja siostra.

- Acha. A moglibyśmy przez chwilę porozmawiać?

- Nie jestem pewna, czy chwila wystarczy… - Monika ciężko westchnęła, a Joel pokiwał głową.

- Możecie rozmawiać, jak długo chcecie. Ja wychodzę - obwieściła Madzia. - Mam sporo spraw do załatwienia. Uwierzycie, że pierwszy singiel "Wrednych Zalotek" to "popowa sieczka". Idealna do ścieżki dźwiękowej do filmu Toma.

- Mojego filmu?

         Za plecami Joela wyrósł Tom i na klatce schodowej zrobił się tłok. Nastolatka próbowała dać przyjacielowi do zrozumienia, że ta dwójka musi porozmawiać, ale bezskutecznie. W ostateczności Monika została zdana na łaskę losu w towarzystwie nieobliczalnego Parkera i swojego chłopaka.

         Rozmowa była sztuczna, ale dziewczyna nic nie mogła na to poradzić. Gdyby nie Tom i jego rozległe plany dotyczące "Runa Śmierci" byłoby niebywale niezręcznie. Co gorsza, z nie do końca wiadomego powodu. Niezręczność powróciła, gdy temat zszedł na Vegas.

- Czipendejlsi, striptizerki… No a dlaczego wy się nie chajtnęliście? - spytał Tom, kiedy wysłuchał całej historii z szalonego weekendu.

         Monika zakrztusiła się kawą, którą wzięła do ust i popukała się w głowę, by dać przyjacielowi do zrozumienia, że jest stuknięty.

- Czy ty jesteś zdrowy na umyśle? - spytała.

- No co? Skoro jesteś w ciąży, to tak wywnioskowałem…

         Tym razem to Joel zakrztusił się, mimo iż nie pił żadnej kawy.

- Nie jestem w ciąży, wybij to sobie wreszcie z głowy! - uniosła się Monika.

         Tom wypił kawę, porozmawiał jeszcze trochę i stwierdził, że najwyższy czas się zbierać. Monice wydawało się, że film nie był powodem, dla którego zadzwonił z zapytaniem, czy może ją odwiedzić, ale nie chciała wypytywać o to przy Joelu.

- Co jak co, ale najlepsze imprezy zawsze są z wami - oznajmił na wychodnym Tom.

         Przez chwilę rudowłosa zapomniała, że czeka ją jeszcze poważna rozmowa. Dopiero odgłos zamykanych drzwi sprowadził ją na ziemię. Karolina i Luiza jeszcze przez kilka godzin miały być w pracy, więc była skazana na Joela.

- To teraz chyba przyszedł czas na tę długą rozmowę, co? - spytała Monika, wkładając ręce w tylne kieszenie dżinsów i przygryzając wargę ze zdenerwowania. Joel nic nie odpowiedział, ale Piorun złowieszczo zaszczekał za ścianą. - To może usiądziemy?

- Dobry pomysł - podchwycił chłopak i zajęli miejsce na kanapie.

         Dziewczyna miała w pamięci słowa siostry, która poleciła jej wprost wyjawić chłopakowi, że poczuła się smutna i zazdrosna, gdy ten z taką zaciekłością bronił Kathryn. Ale on na pewno już o tym wiedział, więc jaki był sens powtarzania? W Las Vegas zapewniał ją, że nie ma się czym martwić, a w dzień wyjazdu zachowywał się jak lew broniący swojej samicy. Samicy, która wcześniej go zdradziła.

- Przepraszam, że wczoraj nie przyszedłem i nie oddzwoniłem. Musiałem sobie kilka rzeczy poukładać w głowie - odezwał się nagle Joel, a ona skinęła na znak zrozumienia. Dziwacznie było wiedzieć, że mieszkali przez ścianę, a jednak cały dzień od powrotu ze Stanów się unikali.

- Rozumiem. Też nie byłam skora do rozmowy. I szczerze, nie wiem, o czym moglibyśmy mówić. Przecież wiesz, dlaczego zachowałam się tak, jak zachowałam.

- Przesadziłem z tą nadopiekuńczością wobec Kathryn, przyznaję. Mogłaś poczuć się zazdrosna. Ale gdybym nie stanął w jej obronie, kto by to zrobił?

         Monika wzruszyła ramionami. Miałby rację, gdyby nie fakt, że sama blondynka wpakowała się w taką sytuację. Spała wcześniej z Jayem, więc fakt, że się do niej "dobierał" i to "po ślubie" był jak najbardziej normalny. Nie chciała jednak mówić tego na głos, żeby Joel nie uznał jej za nieczułą sukę.

- I właśnie to musiałeś sobie poukładać w głowie? - spytała Monika, spoglądając na chłopaka pytająco.

- Nie. Musiałem przemyśleć sobie, dlaczego tak dziwnie zachowałaś się, widząc, że bronię Kathryn, skoro dzień wcześniej napisałaś do mnie wiadomość, myląc mój numer z Jayem.

- Co? - zdziwiła się dziewczyna. - Nie pisałam wiadomości w wieczór panieński Audrey, byłam zbyt wstawiona. Może jakieś przypadkowe litery wdusiły się w torebce?

         Joel westchnął i przetarł twarz dłońmi.

- Właśnie to próbowałem sobie poukładać w głowie. Wmawiałem sobie, że to musiał być przypadek, że nie zdradziłabyś mnie tak jak Kathryn, że jesteś inna… Ale nie potrafiłem sobie wytłumaczyć, w jaki sposób przypadkowo można wysłać wiadomość, która ma sens?

- Co ty mówisz? - Monika próbowała złapać Joela za rękę, ale ten się odruchowo odsunął. W jej oczach zalśniły łzy. - Przecież cię nie zdradziłam, ja nie… nie mogłabym czegoś takiego zrobić. Nikomu. A już na pewno nie komuś, na kim mi zależy.

         Na twarzy Joela malował się ból, kiedy sięgnął po swój telefon komórkowy i odszukał wiadomość, o której mówił.

- Początkowo myślałem, że to wiadomość do mnie. Uśmiechnąłem się nawet to ekranu komórki jak idiota.

         Monika wyrwała mu z rąk telefon i na głos zaczęła czytać.

- "Olej wieczór kawalerki, kochanie. Mam pewien pomysł, jak możemy spędzić ten czas w hotelu. Joel się niczego nie domyśla. Jest taki naiwny, ale nie chcę mu jeszcze mówić, że Las Vegas podziałało jak afrodyzjak i dawna miłość odżyła." - Dziewczynie załamał się głos, kiedy doczytała smsa do końca. Po policzkach spływały jej już łzy, bo była tak zagubiona, że nie wiedziała, w jaki sposób się tłumaczyć. - Co… co to jest? Ja tego nie napisałam, przysięgam!

- Przecież byłaś pijana, możesz tego nie pamiętać.

- Ale wiem, co czuję! Nawet pijana nie mogłam napisać, czegoś wbrew sobie. Żadne uczucia do Jaya we mnie nie odżyły!

         Kiedy Monika wstawała strąciła ze stołu pusty kubek po kawie. Przespacerowała się po pokoju i próbowała unormować oddech, ale z trudem go łapała. Był płytki i urywany. Musiała jednak spróbować znaleźć wyjaśnienie, a jedyne sensowne wskazywało na winę Kathryn.

- To Kathryn! Na pewno ona napisała tego smsa, by nas skłócić!

- Po co miałaby to robić?

- Bo nadal cię kocha, czy to nie oczywiste? - Monika zapłakała gorzko. - Proszę, powiedz, że mi wierzysz…

- Naprawdę chciałbym, ale nie wiem, po co Kathryn miałaby pisać tę wiadomość. Uprawiała seks z Jayem, chyba pogodziła się z naszym zerwaniem. A to oznacza…

- … że mi nie ufasz - dokończyła Monika za Joelem.

- Zrozum, że historia z Kathryn nauczyła mnie… nie być naiwniakiem - oświadczył Joel. - Wtedy ignorowałem wszelkie przesłanki, mówiące o zdradzie i nie chcę i teraz wyjść na głupka.

- W takim razie ja wyszłam na idiotkę, sądząc, że nasz związek ma przed sobą przyszłość. - Monika wytarła łzy wierzchem dłoni i wzięła się za wycieranie fusów i resztki kawy, które wyciekły ze zrzuconego na ziemię kubka.

         Nie mogła spojrzeć Joelowi w oczy. Nie teraz, kiedy po okresie unikania oskarżył ją o zdradę i nie słuchał wyjaśnień. Była pijana, to prawda, ale nie aż tak, by odkryć w sobie jakieś głęboko czyhające pokłady miłości do Jaya, które nie wygasły. Kathryn musiała maczać palce w tej intrydze, innego wyjaśnienia Monika nie przewidywała.

         Podniosła się z klęczek i wyszła do kuchni, by wypłukać ścierkę. Usłyszała kroki i była przekonana, że Joel stanął tuż za nią. Czekała, aż ją przytuli, albo chociaż położy jej rękę na ramieniu, by przeprosić za to oskarżenie. Nic takiego nie zrobił.

- To… ja już pójdę - powiedział łamiącym się głosem, a ona pociągnęła nosem, by nie usłyszał, że płacze, choć prawdopodobnie widział, że cała drży.

- Powiedz to, co chcesz powiedzieć. W końcu układałeś sobie to w głowie od powrotu z Las Vegas - powiedziała butnie, ale zabrzmiała jak słaba i chora dziewczynka. Joel milczał, więc przejęła inicjatywę. - Ułatwię ci sprawę. Między nami koniec, tak? Wygrałeś, nie jesteś naiwniakiem. Rozgryzłeś wszystko.

         Joel nic nie odpowiedział, tylko wyszedł z mieszkania. Gdy tylko drzwi trzasnęły, Monika osunęła się na podłogę i rozpłakała się. Piorun zaszczekał za ścianą na swojego właściciela. Woda nadal ciekła nie zakręcona. Miłość była skończona.